Badania instalacji elektrycznych niskiego napięcia 

Rodzaje i terminy badań
W celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji sieci, instalacji oraz urządzeń elektroenergetycz­nych należy prowadzić badania stanu technicznego sieci, instalacji oraz urządzeń elektroenerge­tycznych.
Badania mają na celu ocenę stanu technicznego pod wzglądem bezpieczeństwa osób ob­sługujących lub użytkujących oraz neutralizacji zagrożeń pożarowych w budynkach stwarzanych przez instalacje i urządzenia elektryczne.

Badania instalacji elektrycznych dzieli się na:
- badania odbiorcze;
- badania eksploatacyjne (okresowe).

Badania odbiorcze i eksploatacyjne wykonuje się poprzez:
- oględziny elementów badanej instalacji;
- pomiary parametrów technicznych instalacji;
- próby funkcjonowania wybudowanej instalacji.

Badania instalacji elektrycznych powinny być wykonywane w następujących terminach:
- badania odbiorcze, oględziny i próby należy przeprowadzić po wykonaniu instalacji elek­trycznej a przed jej oddaniem do eksploatacji;
- badania eksploatacyjne instalacji elektrycznej zgodnie z ustawą Prawo budowlane po­winny być wykonywane nie rzadziej niż co 5 lat. Powszechnie akceptowalne terminy badań zostały przedstawione w tabeli 1.

W ramach badań odbiorczych instalacji każda instalacja elektryczna przed przekazaniem jej do eksploatacji powinna być poddana oględzinom, pomiarom i próbom, zgodnie z wymaganiami podanymi w PN-EN 60364-6-61, w celu sprawdzenia, czy została wykonana zgodnie z wy­maganiami odpowiednich norm i przepisów.

Rezystancję izolacji urządzeń odbiorczych należy badać w terminach ustalonych w instruk­cjach eksploatacji urządzeń na podstawie zaleceń producenta, nie rzadziej jednak niż w terminach badań rezystancji izolacji przewodów instalacji.

Oględziny instalacji powinny obejmować w szczególności sprawdzenie:
- sposobu ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym;
- doboru urządzeń i środków ochrony w zależności od wpływów zewnętrznych (środowisko­wych);
- oznaczenia przewodów neutralnych i ochronnych;
- umieszczenia schematów, tablic ostrzegawczych lub innych podobnych informacji;
- oznaczenia obwodów, zabezpieczeń, łączników, zacisków i podobnych;
- elementów, poprawności połączeń przewodów;
- dostępu do urządzeń umożliwiającego wygodną ich obsługę i konserwację;
- stanu urządzeń (braku widocznych uszkodzeń wpływających na pogorszenie bezpieczeń­stwa).

Tabela 1. Terminy badań instalacji

Pomiary i próby instalacji, w zależności od potrzeby, należy przeprowadzać w miarę możliwości w następującej kolejności i powinny one obejmować:
- sprawdzenie ciągłości przewodów ochronnych, w tym przewodów połączeń wczych głównych i dodatkowych;
- pomiary rezystancji izolacji przewodów instalacji elektrycznej;
- sprawdzenie ochrony przez oddzielenie od siebie obwodów;
- pomiary rezystancji izolacji podłóg i ścian (w wypadku stosowania ochrony uzupełnia przez izolowanie stanowiska);
- sprawdzenie ochrony przeciwporażeniowej przez samoczynne wyłączenie zasilania;
- próbę biegunowości;
- próbę wytrzymałości elektrycznej;
- próbę działania (rozdzielnic, sterownic, napędów, zabezpieczeń, blokad itp.);
- sprawdzenie ochrony przed skutkami cieplnymi;
- sprawdzenie ochrony przed spadkiem napięcia (zanikiem lub nadmiernym obniżeniem).

Każdy pomiar i próba powinny być przeprowadzone trzykrotnie. Wyniki z pomiarów i prób winny stanowić wartość średnią uzyskaną w wyniku trzykrotnego ich powtórzenia. W przypadku uzyskania negatywnego wyniku w jednym z pomiarów i prób należy badania powtórzyć w przeprowadzenia jednoznacznej oceny uzyskanych wyników.

Badanie ciągłości połączeń przewodów ochronnych

Sprawdzenie ciągłości przewodów ochronnych zaleca się wykonywać przy użyciu źródła prądu stałego lub przemiennego o napięciu od 4 V do 24 V w stanie bezobciążeniowym, prąd o wartości nie mniejszej od 0,2 A. Sprawdzenie może być wykonane przy użyciu miliomomierza z wbudowanym źródłem napięcia pomiarowego lub metodą techniczną, przy użyciu  amperomierza i woltomierza.